انا انزلناه فی لیله القدر«1» و ما ادریک ما لیله القدر«2»  لیله القدر خیر من الف شهر«3» تنزل الملائکه والروح فیها باذن ربّهم من کل امر «4» سلام هی حتی مطلع الفجر«5»     ما این قرآن عظیم الشأن را در شب قدر نازل کردیم «1» و چه تو را به عظمت این شب قدر آگاه تواند کرد «2» شب قدر از هزار ماه بهتر و والاتر است «3» در این شب فرشتگان و روح به اذن خدا از هر فرمان نازل گردند «4» این شب تا صبحگاه، رحمت و تهنیت است «5» از آیات و روایات چنین استفاده می شود که شب قدر از نخستین هنگام آفرینش جهان بوده و در امّت های پیشین از زمان حضرت آدم (ع) و هر یک از پیامبران بعد از او، شبی به نام شب قدر وجود داشته است.[1]    چنان که ماه رمضان در هریک از امّت های پیشین بوده است و این شب با عظمت تا آخر دنیا خواهد بود.  اگرچه برخی از برادران اهل سنّت گمان کرده اند که شب قدر در زمان حیات رسول اکرم (ص) بوده و پس از آن نیست اما این قول ضعیف است. زیرا در بعضی تفاسیر روایت شده که ابوذر غفاری فرموده است: به پیامبر اکرم (ص) گفتم آیا شب قدر در زمان انبیاء است که امر بر آنان نازل می شود و هنگامی که چشم از جهان بربستند، دیگر مرتفع می گردد؟ حضرت فرمودند: خیر، شب قدر تا روز قیامت وجود دارد[2].                                                                                                                                                   

1-  تفسیر قرآن، شهید مطهری، ص254.                2-  مجمع البیان ،ج10، ص518.